Historische havenroute

Eén van de 'jongste' historische havens, gegraven in 1647. Deze haven is vernoemd naar de aannemer Maerten Gillisz van der Pijpen. Nu is het thuishaven van watersportvereniging Maartensgat.

Dit leuke huisje was tot 1950 het gildehuisje van een bijzonder gilde: het gilde van de Mazelaars ookwel zakkendragers genoemd. Dit gilde bestond al in 1350 en werd toen het gilde der Mase genoemd. De mannen losten zeeschepen met koren, die in de Maas voor anker waren gegaan. De bloeitijd van het gilde was echter in de zeventiende en achttiende eeuw, toen de graanhandel floreerde. Het gilde telde destijds maar liefst 220 mazelaars. Aan het huisje hangt nog hun bel, die aangaf of er werk aan de winkel was.

Eén van de slechts twee overgebleven stadspoorten van Dordrecht. Naar verluid waren er ooit 12. De uit natuursteen opgetrokken Catharijne- of Katrijnenpoort moest na het graven van het Maartensgat toegang geven tot de Hooikade en dit deel van de stad bewaken. Langs een groot deel van de stad lag aan de waterkant een stadsmuur, compleet met waakhuizen en wachttorens. Bezoekers konden alleen via toegangen zoals de Catharijnepoort naar binnen. Bedelaars, armen en zieken waren niet welkom, zij werden onverbiddelijk teruggestuurd, het water op. Van de vele stadspoorten die Dordrecht kende zijn alleen deze oude monumentale stadspoort en de Groothoofdspoort overgebleven. Deze zien we later op de route.

Naast de Engelenburgerbrug staat al bijna zes eeuwen het Rondeel Engelenborch. Het was onderdeel van een vestingtoren uit 1429, verbonden met de stadsmuur en diende ter verdediging van de Nieuwe Haven. Aanvankelijk stond het Rondeel met drie zijden vrij in het water. Vanuit deze toren hielden wachters dag en nacht angstvallig vreemdelingen in het oog die de Nieuwe Haven binnen wilde varen. Het gebouw is een verkleinde kopie van de Engelenburcht uit Rome, het grafmonument van keizer Hadrianus.

De prachtige gietijzeren Engelenburgerbrug is momenteel verwijderd voor een grootscheepse renovatie. In plaats daarvan ligt er een tijdelijke brug naast.

Puur en eerlijk eten en drinken op een prachtig punt aan de haven: dat kan bij Finn's. Eigenaren Melanie en Egard ontvangen je graag!

Wandel langs de prachtige Nieuwe Haven en geniet van de mooie boten die er liggen.

Met stip één van de mooiste gietijzeren bruggen van Dordrecht met een prachtig uitzicht naar beide zijden van de Nieuwe Haven. Dé plek voor instawaardige foto's.

Eén van de mooiste pakhuizen die Dordrecht rijk is met opvallende rode luiken. Het gebouw dankt zijn naam aan de opdrachtgever van de bouw, de in Stockholm geboren koopman Anthony de Bruijn.

Uniek museum dat een kijkje geeft in het leven rond het jaar 1800. Het huis is prachtig ingericht en toont een fraaie collectie schilderijen, tekeningen, meubels, glas en talloze andere gebruiksvoorwerpen uit deze periode.

Prachtige smeedijzeren brug, gebouwd in 1854. Ophaalbruggen werden aanvankelijk van hout gemaakt, maar vanaf 1837 werd in Nederland ook gietijzer gebruikt. Omdat het gietijzer te zwak bleek werd het in hetzelfde jaar al vervangen door smeedijzer.

Strijk neer op één van de mooie terrassen op het Groothoofd en geniet van een prachtig uitzicht over het Drierivierenpunt.

Vanaf de Boombrug heb je een prachtig uitzicht over de Wijnhaven en de prachtige, deels historische schepen die er liggen.

We vervolgen de wandeling over de Taankade langs de Wijnhaven. De Wijnhaven is naar alle waarschijnlijkheid het vroegere riviertje de Thure waaraan Dordrecht is ontstaan. Dordrecht heette oorspronkelijk dan ook Thuredrecht. Aan de Taankade zaten vroeger de vissers hun netten te tanen. Tanen is het conserveren van katoenen net, zeil of touw met cachou om verrotting door schimmels en bacteriën tegen te gaan.

Via de pittoreske Turfsteiger gaan we naar de Voorstraat Noord. Dit is het gebied waar vroeger de zeelui, piraten en andere werklui vertoefden. Nu is het een culturele hotspot met veel antiek- en brocantezaakjes.

Het Zakkendragerstraatje is eeuwenlang het smalste straatje van Dordrecht geweest. Door verzakkingen is nu een andere straat nog smaller. In de Zakkendragerstraat hangt ook een eeuwenoude bel van het Mazelaarsgilde, zoals we aan het begin van de route ook zagen bij het Zakkendragershuisje.

Wandel over de Nieuwbrug naar de Wijnstraat.

We nemen even een kijkje op de Wijnbrug. Hier vandaan zie je goed hoe het water van de Wijnhaven onder het Scheffersplein verdwijnt. Aan de steigers aan de andere kant van de brug liggen verschillende boten waarmee je een rondvaart kunt maken door de havens.

We lopen naar de Visbrug over de mooie Wijnstraat en Groenmarkt. Op de Visbrug staat een mooi monument van de gebroeders De Witt. Als je een stukje doorloopt zie je hoe het water van de Voorstraathaven onder het stadhuis doorstroomt. De achterzijde van het stadhuis geeft een goed beeld van hoe het er vroeger heeft uitgezien. De voorzijde is later in een andere stijl vernieuwd.

Op de Lombardbrug heb je een mooi uitzicht op het stadhuis en de Voorstraathaven.

We lopen via de Grote Kerksbuurt terug naar de Grote Kerk. Ter hoogte van Nobels Brood nemen we links nog even een kijkje op de Pelserbrug. Naar verluidt is dit de oudste brug die Dordrecht rijk is. Zeker is dat hier in de 13e eeuw al sprake was van een brug. De huidige brug dateert uit de 19e eeuw.